ZERGER

2-тарау : Бейдауа

Оянып кетсем көзімнен жас ағып жатыр. Жаңа ғана өлім алдында болған секілді едім, енді міне, өз бөлмемде отырмын. Жай түс болғаны ма...

Тық-тық-тық!

Мақсат есікті барып ашты.

— Мақсат, байитын керемет іс бар! — деп екі досы кеп тұр.

Тарс!

Мақсат есікті жауып тастады. Дәл осы сәт бір жұма бұрын болған секілді еді. Достары келіп, зергерлік дүкенді тонайық деп айтатын күн.

— Мақсат, ашсай!

Дүңк-дүңк-дүңк!

Жарайды деп есікті қайта ашады.

— Не болды? Келіп тұрсақ есікті қаға салғаның не... — деп Құлақ ашуланады.

— Жо... Жай... — деп сасқалақтап қалады. — Бүгін қай күн?

— Қайдан білейін, демалыс қой әйтеуір.

Мақсат абыржып ас үйге кетіп қалады. Сағатқа қараса түскі он бір болып қапты.

Артынан Көз бен Құлақ еріп келеді.

— Не боп қалды, Мәке? Мазаң қашып кетіпті ғой.

— Бүгін нешесі деймін? Қайда, телефоннан қарасаңшы.

Көз қалтасынан телефонын алып шығып, — Он бірі. — деп жауап қатады.

Мақсат басын ұстап орындыққа отырып қалады.

— Қайдағы байитын іс?

— А?

— Қайдағы байитын іс деймін!? Жаңа айттың ғой!

— Е... Саған шұғыл ақша керек еді ғой, бізге де артық болмас... Сөйтіп... анау «Zerger» дүкенін тонап көрейік па дегенім.

— Жоқ! — деп түк түсіндірмей екеуін үйден қуып шығады.

Қонақ үйі сол кіреберісте еді. Есіктен екеуін шығарып салып сол бір сұр дибанға барып отырады.